‘Die straffe oostenwind maakt het niet gemakkelijk voor trekvogels’ legde Pieter van der Linden uit toen iemand vroeg of het aan het weer lag dat nog niet alle vogels waren gearriveerd. Hoe dan ook, er was al een koekoek gehoord in het zuiden van Nederland en de blauwborst was gesignaleerd.
Het was de derde Vogelwandeling dit voorjaar en we gingen in twee groepen op pad: Pieter leidde de ene groep, Wilfred Vrijstein de andere. Stralende blauwe hemelkoepel, zon, koude wind. Eerst stonden we stil bij een paar wilde eenden, vrouw en man. Dit stel zat dus niet op eieren. Een krakeend zwom voorbij. Jonge krakeendpullen… die zie je eigenlijk nooit, op de een of andere manier slaagt deze eend er in de jonkies te verbergen voor rovende meeuwen.
We gingen Klarenbeek op en zagen de knalgele dotters, het raapzaad, het speenkruid en de uitbundig bloeiende krentenboom. Veel bomen in zachtgroene lentetooi maar ook nog veel bomen bijna kaal: ideaal om vogels te kunnen ontdekken. Roerloos stonden reigers. In de verte hamerde de grote bonte specht. De vogels waren goed bij stem: de schallende zang van de winterkoning, het geschetter van de Cetti’s zanger, de roodborst, de fitis, het gekreun van de groenling en overal de tjiftjaf.
De groep van Wilfred zag het gebuitel van een sperwer met een buizerd boven de Schapenwei en later zagen zij ook nog de havik. Dat geluk had de groep van Pieter niet maar zij zagen op hun beurt de witkopstaartmees, het witgatje, de witte kwikstaart en de boerenzwaluw.
Ineens gaf Wilfred telefonisch aan Pieter door dat zijn groep de blauwborst had gezien; de locatie werd gedeeld. Opwinding! Toen we de aangewezen plek bereikten stonden we aandachtig te luisteren en te turen. Niks… niks? Ineens werd het kenmerkende lied van de blauwborst gehoord: een wat pompend begin alsof hij zich even moet ‘inzingen’ en dan uit volle borst. Nog intenser speuren en ineens hadden ook wij hem te pakken: een blauwborst (man) scharrelde laag in het riet bij een kleine waterplas. Duidelijk te zien: de felblauwe borstvlek met de roestbruine rand. Zo zie je maar waar een collegiale samenwerking toe kan leiden. Geheel voldaan troffen beide groepen elkaar bij het Tuinhuis en konden we de gegevens uitwisselen.
Foto van de blauwborst hierboven: Hans Niekus
Volgende vogelwandeling: 20 april 2024 (Eerste Paasdag).
